مهم‌ترین موانع مدیریت استعداد‌های داوطلبان از دیدگاه کارکنان سازمان داوطلبان جمعیت هلال‌احمر

مقدمه: مدیریت استعداد با هدف بهره‌وری نیروی انسانی امروزه در بسیاری از سازمان‌های موفق به کار گرفته می‌شود. توجه به این ایده، به منظور بهره‌گیری از خدمات اعضا و داوطلبان هلال‌احمر که همکاری‌های بشردوستانه ارائه می‌دهند، باعث افزایش انگیزۀ افراد برای حضور در فعالیت‌های داوطلبانه می‌شود. هدف اصلی این پژوهش شناسایی مهم‌ترین موانع مدیریت استعدادهای داوطلبان از دیدگاه کارکنان سازمان داوطلبان است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر داده‌ها کمّی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه از نوع پیمایشی مقطعی است که روی نمونه‌ای تصادفی به حجم 104 مورد از 240 نفر جامعۀ آماری شامل همۀ کارکنان صفی و ستادی سازمان داوطلبان استان تهران و مراکز استان‌ها انجام شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامۀ 50 سوالی محقق ساخته بود که پس از تأیید روایی صوری پرسشنامه توسط 6 نفر از متخصصان مدیریت منابع انسانی و مدیران ستادی سازمان داوطلبان و تعیین مقدار پایایی بر اساس یک نمونۀ 35 نفری با استفاده از آلفای کرونباخ (89/0) اندازه‌گیری شد. اطلاعات به دست آمده پس از ورود در نرم‌افزار SPSS15، با استفاده از آزمون t تک نمونه‌ای و t دو گروه مستقل تجزیه و تحلیل شد. سطح معنا‌داری آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج بیانگر آن است که امتیاز همۀ شاخص‌های مدیریت استعداد از میانگین پایه کمتر و با اختلاف معنا‌دار بوده است. از دیدگاه کارکنان شرکت کننده در پژوهش، توجه به ارکان سه‌گانۀ استعداد یعنی مهارت و تخصص‌ها، قابلیت و توانایی‌های ذاتی و ایجاد فرصت برای بروز استعدادها در داوطلبان سازمان داوطلبان هلال‌احمر در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و پایین‌تر از حد متوسط است. همچنین این سازمان در توجه به پنج عامل راهبردی زمینه‌ساز در مدیریت استعداد یعنی اهداف و راهبردها، قوانین و مقررات، رویکرد مدیران، فرهنگ سازمانی و مدیریت منابع انسانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و پایین‌تر از حد متوسط می‌باشد. دیدگاه پاسخ‌دهندگان زن و مرد در شناسایی موانع مدیریت استعدادها با هم تفاوت معناداری ندارد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، مواردی مانند نداشتن بانک اطلاعاتی از مهارت‌ها و تخصص‌های داوطلبان، عدم ایجاد فرصت متناسب برای بروز استعدادهای ناشناخته، نبود توجه کافی به مفاهیم مدیریت استعداد در برنامه‌ها، نبود قوانین لازم برای جذب و نگهداشت داوطلبان، ضعف فرهنگ سازمانی برای نگاه سرمایه‌ای به داوطلبان، توجه کمتر به جذب نیروی انسانی مورد نیاز از بین داوطلبان فعال از جمله مواردی است که می‌تواند مانعی برای اجرای موفق برنامه‌های مدیریت استعدادها در سازمان داوطلبان باشد.